PLE i kompetencje
Ten wpis na bloga zalegał już od dawna w mojej cyfrowej szufladzie (=dropboxie). Pora więc przedstawić moją zozmowę z Joanną na temat kompetencji niezbędnych do prowadzenia swojego własnego osobistego środowiska uczenia się i o tym, czym są nasze ślady cyfrowe…
Ilona: Podczas jednej z naszych pierwszych rozmów poruszyłyśmy zagadnienie kompetencji niezbędnych do tworzenia, modyfikowania i rozwijania własnego osobistego środowiska uczenia się. Czy potrzebujemy do tego specjalnych kompetencji?
Joanna: Podczas warszatów, które współorganizowałam w ramach projektu REVIVE pojawiły się opinie, że ani studenci ani nauczyciele nie posiadają dostatecznych kompetencji, m.in. wiedzy, umiejętności, zdolności, nawyków i postaw, aby efektywnie korzystać z oprogramowań społecznościowych i osobistych środowiska uczenia się. Najczęściej przytaczane argumenty wykładowców to: „studentom brakuje samodiscypliny“ i „studenci uczą się nie dla siebie ale dla egzaminu“. Argumenty studentów natomiast to: „wykładowcom brakuje umiejętności technicznych“ i „wykładowcom brakuje chęci do zmiany stylu nauczania, który uprawiają od lat“.
Ilona: No i zajęłaś się tym problemem naukowo …
Joanna: Tak, tazem z kolegami z różnych instytucji naukowych zdecydowalismy się na przeprowadzenie serii wywiadów i dyskusji w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: Jakie kompetencje musi posiadać uczący się, aby móc samodzielnie tworzyć, rozwijać i modyfikować osobiste środowisko uczenia się? Analiza danych uzyskanych z wywiadów pozwoliła nam na podjęcie pierwszej próby stworzenia modelu kontinuum kompetencji. Udało nam się uporządkować kompetencje w ramach pięciu obszarów: (1) planowanie, (2) refleksja, (3) monitorowanie, (4) działanie i (5) współdziałanie, oraz trzech stadiów: (a) warunek minimalny, (b) element bazowy i (c) oczekiwany rezultat. Model ten został szczegółowo przedstawiony w 2009 na konferencji rozwoju e-edukacji w ekonomicznym szkolnictwie wyższym w Katowicach. Publikacja w języku polskim znajduje się w materialach z konferencji i w tej prezentacji.
Ilona: No dobrze, a możesz dać jakiś konkretny przykład kompetencji?
Joanna: Na przykład umiejętność kolekcjonowania śladów cyfrowych. Wszyscy zostawiamy różne rodzaje i formy śladów cyfrowych w Internecie, czy to tworząc nowy wpis na bloga, biorąc udział w grupie dyskusyjnej, czy też komentując wydarzenia na Twitterze. To ważne, aby te ślady w sposób systematyczny kolekcjonować, ponieważ jest to niezbędny krok ku kolejnym umiejętnościom, takim jak umiejętność dokonywania przeglądu, analizy i oceny jakości śladów cyfrowych, które zostawiamy oraz umiejętność rozpoznania swoich mocnych i słabych stron na tej podstawie. Refleksja nad naszymi aktywnościami z przeszłości pozwala nam nadawać jej sens. A ty w jaki sposób kolekcjonujesz swoje ślady cyfrowe?
Ilona: Zostawiam wiele śladów cyfrowych i czasami sama tracę orientacje, co gdzie zostawiłam. Dlatego używam swojego bloga Mediendidaktik 2.0, jako centrum, w którym gromadzę linki do miejsc, w których regularnie zostawiam cyfrowie ślady, czyli np. Twitter, YouTube, Diigo. Większości z tych miejsc używam każdego dnia, więc na bieżąco obserwuję przebieg swoich cyfrowych poczynań. Nie przeglądam jednak swoich starych wpisów na blogach. Ciągle coś tworzę i korzystam z tego co stworzyłam. To taki ciagły stan beta. Może kiedyś zajdzie taka potrzeba, aby zastanowić się, podsumować…
Joanna: Refleksja jest jednak ważnym elementem procesu uczenia się. Mnie osobiście też często brakuje czasu, aby spojrzeć wstecz. Nie sądzisz, że czasami za bardzo pędzimy do przodu?
Ilona: Tak, pędzimy do przodu, ale myślę, że czas na siedzenie w bujanym fotelu i przeglądanie cyfrowych śladów jeszcze się znajdzie. Zresztą byłoby to bardzo przyjemne. Miałabym na przykład wielką ochotę na badania auto-etnograficzne i analizę rozwoju własnej osobowości cyfrowej na podstawie cyfrowych śladów …
@mnolasz thanx, another try: http://www.pontydysgu.org/2010/08/ple-i-kompetencje/