Jakiś czas temu rozmawiałam z Martą Eichstaedt na temat webinarów. Marta Eichstaedt jest trenerem szkoleń online, trenerką biznesu i konsultantką. Od kilku lat zajmuje się profesjonalnie webinarami, m.in. wykorzystaniem webinarów i warsztatów online w firmach, prowadzeniem webinarów i warsztatów online w celach marketingowych, komunikacji oraz sprzedaży oraz zarządzania personelem.
Do nagrania naszej rozmowy użyłyśmy systemu Spreed, za pomocą którego organizować można spotkania online.
Oto bezposredni link do naszego nagrania https://eu42.spreed.com/c/709985636/spreed/154/recorder?recording=1
Ponieważ istnieje wiele róznych określeń, takich jak webinar, webcast, virtual classroom, web meeting, web event czy web conference, spróbuje poniżej rozróżnić je od siebie w ramach krótkiego wprowadzenie do tematu.
Zacznę od webinarów i webcastów, bo o nich głównie rozmawiamy z Martą w powyższym nagraniu. Wyrazy „webinar“ i „webcast“ to neologismy, które powstały przez przez połączenie słów „web“ i „seminar“ > webinar i „web“ i „broadcast“ > webcast.
Webcasting odnosi się do takich form przekazu, w których informacje rozpraszane są do dużej publiczności. Webcasting oznacza zwykle jednokierunkowy przepływ informacji, gdzie publiczność nie może przyczynić się zmiany przebiegu lub treści. Webcast może przybrać formę ścieżki audio, połączenia audio i przekazu wizualnego, oraz połączenia z innymi elementami, takimi jak slajdy PowerPoint. Webcasting stosowany jest zarówno przez firmy (np. do prezentacji produktów, do przeglądu wyników finansowych – przykład SAP), jak i placówki edukacyjne (np. do rozpowszechniana wykładów – przykład UC Berkeley). Webcasting stosowany jest też do przekazu wydarzeń sportowych, wiadomości, pokazów mody itp. Webcasts określane są też, szczególnie w angielskojęzycznych krajach, jako „live streaming”, czyli przekaz wiadomości na żywo. Live streaming obejmuje zarówno audio streaming jak i video streaming.
Webinar rozwija ideę webcastingu w formacie bardziej interaktywnym, wykorzystując zalety uczestniczenia na żywo. Webinary, w przeciwieństwie do webcastów, umożliwiają komunikaję obustronną, tzn. słuchacz lub grupa słuchaczy może aktywnie uczestniczyć w rozmowie. W porównaniu do webcastingu, webinary przeznaczone są do mniejszej grupy odbiorców, którzy często są w tym celu specjalnie zapraszani. Publiczność może zadawać pytania, prezenter przeprowadza ankietę wśród publiczności i uzyskuje doack. Webinary stosowane są zarówno przez firmy (np. do interaktywnej prezentacji produktów – przykład – Microsoft), jak i placówki edukacyjne (np. do przekazu wykładów w szenariach e-learningowych – przykład Beuth Hochschule, gdzie pracuję). Szczególnie w kontekstach edukacyjnych używa sie określenia „virtual classroom” (po niemiecku „virtuelles Klassenzimmer”) do opisu zastosowania webinarów w ramach kursów, szkoleń itp.
Do opisu innych form interakcji na żywo używane są też pojęcia “web event”, czyli „wydarzenie internetowe” lub „web meeting”, czyli „spotkanie internetowe”. Czasami są one stosowane wymiennie i mogą oznaczać jedną z dwóch wyżej opisanych form. W powszechnym użyciu „web event” najczęściej odnosi się do interaktywnych prezentacji, takich jak publiczny webinar. „Web meeting” natomiast najczęściej odnosi się do spotkań online w mniejstym gronie. Tutaj, szczególnie w niemieckojęzychnych krajach używa sie nazwy „web conference” w odniesieniu do interaktywnej sesji w mniejszeh grupie.
Istnieje wiele systemów umożliwiających takie formy przekazu jak webinar, webcast, web event, web meeting czy web conference (przykłady poniżej). Większość z tych systemów posiada takie dodatkowe funkcje ja czat, ankiety, biała tablica czy możliwość nagrania. Wiele pakietów oprogramowania posiada również harmonogram wydarzeń z automatyczną rejestracją dla uczestników.
Oto przykłady oprogramowań w kolejności alfabetycznej. Moje zestawienie oparte jest na znanym zestawieniu różnych narzędzi internetowych autorstwa Jane Hart (polecam tę stronę, bo jest ona skarbnicą informacji dotyczących wielu innych narzędzi internetowych) oraz na liście Mashable, która obejmuje również narzędzia do mobile live streaming):
Mam nadzieję, że powyższa lista jest przydatna i cieszę się oczywiście na uzupełnienia!
Nowy Paradygmat 2.0 powstaje w duecie. My, czyli Ilona Buchem i Joanna Wild, chociaż znamy się tylko wirtualnie (poznałyśmy się przez Paradygmat 1.0!) odkryłyśmy bardzo podobny zakres naukowych zainteresowań. Co nas łączy, to przede wszystkim fascynacja tematem “Personal Learning Environments (PLE)”, czyli osobistych środowisk uczenia się.
